THOMAS SUNDAY 26/04/2020 Έχουμε τρείς λόγους να τιμήσουμε την σημερινή ημέρα. Πρώτον είναι Κυριακή, δεύτερον είναι η πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα, που καλείται και Κυριακή του Αντίπασχα και τέλος η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, εορτάζει και τιμά τον Άγιο απόστολο Θωμά. Εμείς θα περιοριστούμε στον απόστολο Θωμά. Από την πρώτη στιγμή οι γραμματείς και οι φαρισαίοι προσπάθησαν να διαδώσουν ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε και επιχείρησαν να αποδώσουν την πίστη των Αποστόλων σε ένα είδος ομαδικής παράκρουσης. Απάντηση στις θεωρίες αυτές, ότι δηλαδή οι μαθητές είχαν παραισθήσεις, αποτελεί το γεγονός της ψηλάφησης του Ιησού από τον Θωμά. Ενθυμούμαστε σήμερα το γεγονός της ψηλαφήσεως από τον Θωμά, όχι μόνο γιατί αποτελεί συνέχεια των γεγονότων που ακολούθησαν το Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου μας, αλλά κυρίως επειδή μας δίνει μια άμεση μαρτυρία για την αλήθεια της Αναστάσεως του Χριστού, διότι αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, τότε όλα είναι μάταια, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τον άνθρωπο, καμία προοπτική πνευματικής ανάκαμψης και ζωής. Κύριο χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι η απιστία. Η δυσκολία μας, να δεχθούμε ότι πάνω από εμάς βρίσκεται ο Θεός ο οποίος μας βλέπει και παρακολουθεί πατρικά κάθε μας βήμα. Η άρνηση της ύπαρξης Του εντοπίζεται στο επιχείρημα ότι αφού δεν βλέπουμε τον Θεό, άρα δεν υπάρχει. Μόνο ότι βλέπουμε, ότι ψηλαφίζουμε, ότι πιάνουμε είναι πραγματικό ενώ από κει και πέρα όλες οι θεωρίες περί υπάρξεως Θεού ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας. Ο Θωμάς ήταν απών κατά την εμφάνιση του Κυρίου στο υπερώο. Όταν επέστρεψε και άκουσε τις διαβεβαιώσεις των υπολοίπων Μαθητών δεν πίστεψε, δεν παραδέχτηκε το μέγα θαύμα της Αναστάσεως του Διδάσκαλου. Απαισιόδοξος και μελαγχολικός ως χαρακτήρας ο Θωμάς, στέκει διστακτικός παρ΄ όλο που τόσοι μάρτυρες τον διαβεβαίωναν ότι είδαν τον Κύριο, εκείνος παραμένει ασυγκίνητος. Εδώ ακριβώς, φαίνεται η μεγαλοψυχία του Ιησού που δεν του ενισχύει τις αμφιβολίες εγκαταλείποντας τον στην απιστία του. Αντίθετα, μετά από οκτώ ημέρες επανεμφανίζεται ο Κύριος παρόντος και του Θωμά. Τότε εκείνος, υπακούει στην εντολή του αναστηθέντος Ιησού, να τον πλησιάσει και να τον ψηλαφίσει, πιστεύει και αναφωνεί «ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Από την στάση του Θωμά απέναντι στον Χριστό, προκύπτει και η δραματική σχέση των σύγχρονων Χριστιανών με το Θεό. Αυτή η σχέση που βιώνει κάθε πιστός, που αγαπάει το Χριστό, αλλά υποκύπτει στις αδυναμίες του, Τον προδίδει. Από δειλία και από φόβο απομακρύνεται, όταν όμως διαπιστώσει την παντοδυναμία Του, επιστρέφει κοντά Του και Τον αναζητά. Αυτή η σχέση ταυτόχρονης αγάπης και προδοσίας οδηγεί τον Θεό στην απόφαση να παιδαγωγήσει τον άνθρωπο, για να ξεκαθαρίσουν εντελώς μέσα του οι πραγματικές του προθέσεις και να προσκολληθεί στο Χριστό αμετάκλητα. Με την άνθιση της επιστήμης και των τεχνολογιών, ιδιαίτερα από τον εικοστό αιώνα και μετέπειτα, ο άνθρωπος νόμισε, ότι ο Κύριος Μας και η επίγεια Εκκλησία Του, θέλησαν να αχρηστεύσουν την νοητική λειτουργία του σε ζητήματα που σχετίζονται με την πίστη. Μέγα λάθος, διότι και η Εκκλησία και η επιστήμη της Θεολογίας, δεν θέτουν κανένα εμπόδιο στην μελέτη και την έρευνα θεμάτων που σχετίζονται με την λαχτάρα του «ειδέναι», αρκεί ο ανθρώπινος νους να μπορεί να τα προσεγγίσει. Άλλο όμως έρευνα θεμάτων που άπτονται της πίστεως και άλλο η αξίωση μερικών να πιστέψουν μόνο σε όσα βλέπουν ή ακούν ή καταλαβαίνουν. Γιατί απλά στην πίστη, υπάρχουν πράγματα που είναι εξ αντικειμένου αδύνατο να ελεγχθούν από το λογικό του ανθρώπου, αφού ανήκουν στον υπερβατικό κόσμο στις υπέρ-λόγον αλήθειες. Συνεπώς η ανθρώπινη έρευνα σε θέματα πίστεως, μόνο επικουρικό και δευτερεύοντα λόγο έχει, που άλλωστε και η θρησκεία δεν τον αρνείται. Ψάξε και «ψηλάφισε» αγαπητέ Χριστιανέ, όσο θέλεις. Δεν πρόκειται η μητέρα Εκκλησία να σε κακίσει γι΄ αυτό. Οι ίδιες οι ανθρώπινες δυνάμεις σου, δεν θα μπορέσουν να σε συντροφέψουν παντού !!!