THE SUNDAY AFTER THE EXALTATION OF THE CROSS 20/09/2020 Σήμερα είναι η Κυριακή μετά την ύψωση του Τίμιου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας. Στους ιερούς ναούς, διαβάζεται η περικοπή του κατά Μάρκον Ευαγγελίου που επικεντρώνεται σε όλους εμάς που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό. Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή, ο Ιησούς Χριστός, μετά το θαύμα πού πραγματοποίησε και χόρτασε το πλήθος των ανθρώπων που τον ακολουθούσαν, συνομιλώντας με τούς μαθητές του, μίλησε για το πάθος και την Ανάσταση του. Ταυτόχρονα, απευθυνόμενος κυρίως προς τους μαθητές του, παρουσία και πολλών άλλων, τούς εξήγησε τι σημαίνει να ακολουθεί κάποιος τον Ιησού. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ευαγγελιστής, τους προειδοποιεί, ότι όποιος θέλει να τον ακολουθήσει, θα πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτό του, να σηκώσει το σταυρό του και μόνον τότε θα μπορέσει να γίνει συνοδοιπόρος Του. (Μκ 8,34). Άρα θα πρέπει να προετοιμαστούμε για δύο πράγματα. Πρώτον να αρνηθούμε τον εαυτό μας και το δικό μας θέλημα, εφαρμόζοντας τον τρόπο ζωής που θέλει ο Χριστός και όχι εμείς και δεύτερον να είμαστε έτοιμοι να σηκώσουμε τον δικό μας βαρύ Σταυρό, όπως και ο Κύριος μας. Δυστυχώς, δεν μπορεί να σωθεί κανείς αν δεν εγκαταλείψει τα πάθη του και τον εγωισμό του, αν δεν δώσει τη ζωή του για το καλό και την αλήθεια, και αν δεν ακολουθήσει τον Υιό του Θεού, που είναι η όντως αλήθεια. Αυτό ήταν το νόημα των λόγων του Ιησού. Τα αγαθά του κόσμου μας, είναι μάταια, κούφια, παροδικά· σήμερα υπάρχουν και αύριο χάνονται. Ο κόσμος έρχεται και παρέρχεται, και κατ΄ ακολουθία, δεν ωφελείται κανείς, εάν κερδίσει όλο τον κόσμο και ζημιωθεί ή χάσει την ψυχή του, η οποία είναι αιώνια και αθάνατη. Ο Κύριος στο σημερινό Ευαγγέλιο εξηγεί τη σημασία της αυταπάρνησης του εγώ, λέγοντας ότι όποιος φροντίζει μόνο για τον εαυτό του, τελικά δεν καταφέρνει να σώσει την ψυχή του. Αντίθετα, όποιος θυσιάσει την ζωή του για τον Χριστό και για το Ευαγγέλιο, εκείνος θα σώσει την ψυχή του. Ο Κύριος δεν υποχρεώνει φυσικά κανέναν να γίνει μαθητής Του. Οι μαθητές Του θέλει να είναι εθελοντές στην αλήθεια. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί για το παρευρισκόμενο πλήθος τα λόγια: «όποιος θέλει να με ακολουθήσει». Η καλή πράξη έχει πράγματι αξία όταν η θέληση του ανθρώπου είναι στραμμένη ΕΛΕΥΘΕΡΑ στο καλό, και όχι όταν ο άνθρωπος υποχρεώνεται να πράξει τα άριστα. Περισσότερη επίγνωση της αποστολής μας χρειάζεται και ταυτόχρονα, να σηκώνουμε το Σταυρό μας λίγο ή περισσότερο από τον Σταυρό των άλλων, μαζί με γνώση, αποδοχή και εφαρμογή του Ευαγγελίου. Επίγνωση ότι αυτός είναι ο δρόμος της Εκκλησίας. Και επίγνωση ότι η Εκκλησία συνεπάγεται την παραίτηση από την ίδια μας τη ζωή, ώστε τελικά να την κερδίσουμε μαζί με τους αδελφούς μας. Περισσότερη επίγνωση της αποστολής μας τελικά σημαίνει αντίσταση στον εκκοσμικευμένο τρόπο ζωής, που θέλει τα πάντα να μετρούνται χωρίς Χριστό. Αυτή η επίγνωση τελικά είναι και το νόημα της παρουσίας του Σταυρού στη ζωή της Εκκλησίας και στην δική μας ζωή, αν θέλουμε ένα τέτοιο νόημα. Στην δεύτερη παράγραφο του σημερινού κηρύγματος, επισημάναμε την προετοιμασία για δύο πράγματα στην σχέση μας με τον Χριστό. Πλέον πρέπει να προσέξουμε δύο ακόμα από τα λόγια του Ιησού: Πρώτο, τη λέξη «ντρέπομαι», που ουσιαστικά σημαίνει πως όποιος ντρέπεται τόσο πολύ για τον Ιησού και τη διδασκαλία του είναι σαν να τον αρνείται. Δεύτερο, το ότι ο «Υιός του ανθρώπου», δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, θα κρίνει όσους τον αρνηθούν. Επειδή όλα όσα παραθέσαμε για την σημερινή περικοπή, πιθανώς να φαντάζουν δύσκολα και ακατόρθωτα, υπεύθυνα σας δηλώνω, ότι εάν η κατά Χριστόν ζωή ήταν δύσκολη για τον άνθρωπο, ο Θεός που τόσο πολύ τον αγαπά δεν θα του το ζητούσε ποτέ. Και πάλι όποιος αποφασίσει να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, στον αγώνα του, στην προσπάθειά του αυτή δεν θα είναι μόνος του. Μόνιμος συνοδός και αρωγός του θα είναι ο ίδιος ο Χριστός που θα τον στηρίζει και θα τον καθοδηγεί να ολοκληρώσει την πορεία του και να γίνει μέτοχος της Βασιλείας των ουρανών. Αμήν!